#ملاقات_فرزند
حضانت
چکیده:
در صورت احراز عدم انس و الفت میان کودک و مادری که حضانت طفل با وی نیست، دادگاه می‌تواند حکم به ملاقات با حضور پدر صادر کند تا کودک از تنهایی با مادر دچار آزار و تألم روحی نگردد.
🔹تاریخ رای نهایی:
1393/۰۲/۰۳
🔹شماره رای نهایی: ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۴۰۰۱۳۸
✅رای بدوی
در خصوص دادخواست خانم ر.ف. فرزند م. با وکالت آقای م.د. به‌طرفیت آقای الف.خ. فرزند م. به خواسته صدور حکم مبنی بر افزایش مدت ملاقات به ۲۴ ساعت در هفته بدون حضور پدر و بدواً دستور موقت، دادگاه با توجه به جامع محتویات پرونده اعم از اظهارات مفصل طرفین در جلسات دادرسی و لوایح متعدد طرفین و با عنایت به عمده و اصل خواسته خواهان که ملاقات با فرزند مشترک بدون حضور پدر می‌باشد و عین همین خواسته قبلاً در دادگاه مطرح‌شده و منجر به صدور رأی در دادنامه ۱۰۷۶ مورخه ۳۰/۷/۱۳۹۰ در پرونده کلاسه ۳۱۲ همین شعبه شده و در آن دادنامه به‌تفصیل مطالب طرفین و اقدامات دادگاه بیان‌شده و نهایتاً رأی بر این مبنا صادر شد که با توجه به نظریه کمیسیون تخصصی پزشک قانونی مادر به مدت شش ماه هفته‌ای یک‌بار به مدت چند ساعت با حضور پدر با فرزند ملاقات نماید و پس از انجام این ملاقات‌ها و ایجاد انس و الفت بین مادر و طفل جهت بررسی و احراز آمادگی کودک جهت ملاقات با مادر بدون حضور پدر و با زمان بیشتر مجدداً به کمیسیون پزشکی قانونی فرستاده خواهد شد و بر اساس نظر آن کمیسیون عمل خواهد شد. در این پرونده نیز برای احراز آمادگی طفل جهت ملاقات با مادر بدون حضور پدر و ساعات بیشتر و با توجه به اظهار وکیل خواهان مبنی بر اینکه طبق جدولی که ارائه نموده‌ایم و مادر در تمام مواعد برای ملاقات فرزند حاضر بوده جز در مواردی که در سفر کربلای معلی بوده است و جهت بررسی انس و الفت موردنظر حاضر به ارجاع موضوع به کمیسیون می‌باشیم. دادگاه موضوع را به کمیسیون مربوطه ارجاع نمود نظر کمیسیون به این شرح اعلام شد: از کودک معاینه روان‌پزشکی انجام شد. با والدین مصاحبه صورت گرفت. در شرایط فعلی به علت وضعیت خاص کودک اظهارنظر قطعی در مورد شرایط ملاقات مادر و فرزند بدون حضور پدر مقدور نیست. لازم است یک دوره درمانی ۶ ماهه هر سه نفر تحت نظر یک روان‌درمانگر کودک و نوجوان و خانواده (در یک مرکز روان‌پزشکی دانشگاهی) قرارگرفته و پس از انجام دوره روان‌درمانی و حساسیت‌زدائی برای کودک و شیوه‌های برخورد مناسب والدین با فرزند با نتایج اقدامات فوق مجدداً مراجعه نمایند. لذا دادگاه با توجه به نظر اخیر کمیسیون آمادگی طفل برای ملاقات بدون حضور پدر با مادر را احراز ننمود خصوصاً اینکه در نظر کمیسیون پزشک قانونی به وضعیت خاص کودک و نیاز به حساسیت‌زدایی از وی اشاره‌شده است. وکیل خواهان نسبت به نظریه کمیسیون اعلام نمود نظریه متأسفانه از صراحت و شفافیت برخوردار نیست و راه گشای معضل نمی‌باشد و نمی‌توان به آن استناد نمود و سوابق ملاقات فرزند و مادر نشان می‌دهد که انس و الفت لازم برای ملاقات انفرادی بدون حضور پدر فراهم‌شده است. دادگاه صرف‌نظر از نظریه کمیسیون برای تحصیل اطمینان از واقعیت جلسه‌ای را با حضور طرفین و حضور کودک تشکیل داد و بالمعاینه میزان الفت و انس کودک را با مادر مورد بررسی و ملاحظه قرارداد. آنچه دادگاه بالعیان مشاهده کرد انس و الفت بین مادر و طفل نبود بلکه دوری و گریز شدید کودک از مادر و وابستگی شدید وی به پدر، به‌طوری‌که لحظه‌ای حاضر به جدا شدن از پدر و تنها ماندن با مادر نبود که شرح مفصل این اوضاع در صورت‌جلسه مورخه ۳۰/۷/۹۲ دادگاه آمده است. لذا دادگاه با توجه به جامع محتویات پرونده و مراتب فوق‌الذکر به لحاظ عدم احراز آمادگی طفل برای ملاقات با مادر بدون حضور پدر و حتی احراز عدم آمادگی طفل و عدم حصول الفت و انس لازم و مناسب برای ملاقات انفرادی با مادر دعوی مذکور را مستنداً به ماده ۱۲۵۷ و ۱۱۷۴ قانون مدنی ردّ می‌نماید و ترتیب ملاقات عیناً بر اساس دادنامه شماره ۱۰۷۶ مورخ ۳۰/۷/۹۰ خواهد بود و بدیهی است هرزمان آمادگی کودک در اثر ایجاد انس و الفت بین مادر و طفل به حدی که خود طفل راغب به ملاقات با مادر بدون حضور پدر باشد، حاصل گردد و دادخواستی تقدیم گردد دادگاه در این خصوص رأی لازم را صادر خواهد کرد و نیز لازم به تذکر است که نقش اساسی در ایجاد انس و الفت مذکور را به میزان ۹۰%، مادر به‌واسطه رفتارهای خود با کودک در زمان انجام ملاقات‌های هفتگی دارد. این رأی حضوری و ظرف ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل‌اعتراض و رسیدگی در دادگاه تجدیدنظر استان تهران می‌باشد.
🔹رئیس شعبه ۲۶۳ دادگاه عمومی خانواده تهران /پژوهشگاه قوه قضائیه
برای خواندن مطالب بیشتر به سایت ما سر بزنید
لبنک عضویت در بزرگترین کانال تخصصی حقوقی در تلگرام
