✅ اختلاف بین شرکا و روش های حل آن
در بسیاری از شرکت‌ها به دلیل عدم هماهنگی و مشکلات بین شرکا ، اختلافات به وجود می‌آید که بهتر است از طریق مصالحه، مذاکره و داوری حل شود. در این مقاله، مهمترین اختلافات میان شرکا بررسی می‌گردد.
تعهدات شرکا در مقابل یکدیگر
براساس قانون مدنی، شرکا در مقابل یکدیگر وظایف و تعهداتی دارند که مهمترین آن‌ها عبارتند از:
- شرکا می‌توانند سهام را به تساوی تقسیم کنند و یا سهم بیشتری را برای یک یا چند نفر درنظر بگیرند.
- شُرکا در تقسیم ضرر نمی‌توانند بیش از سهم هر نفر به وی تحمیل کنند.
- شرکا در سود می‌توانند بیش از سهم هر شخص به وی پرداخت کنند.
- شُرکا نمی‌توانند تمامی سود شرکت را فقط به یک نفر پرداخت کنند. بنابراین نمی‌توان سود شریک را حذف نمود چرا که مخالف اصل و مقتضای عقد شراکت است.
- شرکا نمی‌توانند شرط کنند که ضرر یکی از شرکا حذف شود. در واقع، نمی‌توانند شرط کنند که ضرر را فقط بخشی از شرکا متقبل شوند.
-
مطالبه سهم الشرکه
زمانی که دو یا چند نفر اقدام به تاسیس شرکت و یا انعقاد قرارداد مشارکت می‌نمایند، هر کس بنا به توافق و بسته به میزان فعالیت خود در سود و زیان شراکت سهیم است. مطالبه سهم الشرکه در شرکت مدنی و نیز شرکت تجارتی به شکل زیر است:
شرکت مدنی
در این نوع شرکت، هر کدام از شُرکا نسبت به سهم خود مالک سود و منافع شرکت می‌شود. در شرکت مدنی، مدیر شرکت موظف به تحویل و انتقال سهم هر کدام از شرکا بوده و در صورت استنکاف وی از دادن سهم شرکا، از طریق مراجع قانونی می‌توان نسبت به مطالبه سهم الشرکه اقدام نمود.
شرکت تجارتی
شرکت تجارتی برخلاف شرکت مدنی، دارای شخصیت حقوقی است و مدیران شرکت نیز موظف به پرداخت سهم الشرکه می‌باشند. مطالبه سهم الشرکه برحسب نوع شرکت تجارتی به شکل زیر است:
- شرکت تضامنی
در شرکت تضامنی، هر کدام از شرکا و یا وکیل آن‌ها می‌تواند براساس قرارداد شرکت، شریک و یا شُرکا را نسبت به پرداخت سهم و سود الزام نماید.
- شرکت سهامی
در شرکت سهامی، میزان سهم هر شخص بر روی کاغذی به نام برگه سهام مشخص است و فرد می‌تواند با استناد با این برگه و یا اوراق سهام و نیز میزان سودی که عاید شرکت شده، اقامه دعوی مطالبه سهم الشرکه نماید.
شرط داوری اختلافات بین شرکا در اساسنامه
هنگام ثبت شرکت با مسئولیت محدود، اساسنامه ای توسط همه شُرکا امضا می‌شود که در برخی موارد یکی از بندهای اساسنامه، این است که اختلافات بین شرکا از طریق حکمیت و داوری حل و فصل شود. در بعضی از اساسنامه ها فرد یا افراد مشخصی برای داوری تعیین می‌گردد و در برخی دیگر صرف داوری بدون مشخص کردن فرد خاصی ذکر شده است. در این گونه موارد باید توجه داشت که وجود شرط داوری مانع مراجعه مستقیم هر یک از شُرکا به مرجع قضایی است. یعنی باید قبل از مراجعه به دادگاه نظر داور به صورت رسمی و کتبی به طرفین دعوی اعلام گردد. در صورتی که بدون مراجعه به داور، طرح دعوی صورت گیرد، دادگاه قرار عدم استماع صادر می‌نماید.
- اگر نام داور در اساسنامه ذکر شده باشد، هر یک از شرکا می‌توانند با ارسال اظهارنامه قانونی از طریق دفتر خدمات الکترونیک قضایی، درخواست رسمی خود را برای داوری به وی اعلام نمایند.
- چنانچه فرد مشخصی برای داوری تعیین نشده باشد، هر یک از شرکا با مراجعه به دادگاه می‌توانند تقاضای تعیین داور برای اعلام نظر و حل اختلاف داشته باشند.
🔴 برای خواندن مطالب بیشتر به سایت ما سر بزنید
🔴 لبنک عضویت در بزرگترین کانال تخصصی حقوقی در تلگرام
