? نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه
? نظریه ۹۲۳۰/۷ – ۱۳۷۹/۱۱/۴
«الف- چنانچه محکوم‌علیه زندانی عالم به مجعول بودن نامه متضمن دستور آزادی خود نبوده لکن پس از مرخص شدن از زندان از مجعول بودن نامه مطلع شده ولی خود را به زندان معرفی نکرده است در این مورد با توجه ملاک به تبصره ماده ۵۴۷ق.م.ا. ممکن است موضوع از مصادیق فرار از زندان محسوب و طبق ماده ۵۴۷ قانون مذکور عمل شود.
ب- چنانچه محکوم‌علیه زندانی مستحضر از ماوقع نبوده لکن پس از مرخص شدن از زندان از مجعول بودن نامه آزادی خود مطلع شده و به محض اطلاع خود را به زندان معرفی کرده است در این فرض موضوع جرم محسوب نمی‌شود.
ج- چنانچه محکوم‌علیه زندانی از جریان امر و مجعول بودن نامه متضمن دستور آزادی خود مطلع بوده و خود را به زندان معرفی ننموده است، در این صورت علاوه بر اینکه باید دستگیر و زندانی شود موضوع فرار از زندان محسوب و از مصادیق ماده ۵۴۷ قانون فوق است. در این فرض اگر هم محکوم خود را به زندان معرفی کند باز هم جرم فرار از زندان محقق گردیده و مورد منطبق با ماده فوق‌الاشعار است و چنانچه با علم به مجعولیت سند استفاده از سند مجعول نیز نموده باشد مورد از موارد تعدد معنوی جرم است.
کانال تلگرامی موسسه حقوقی عدل آوران آرسیس:
